ورزش زورخانه ای از آیین های پهلوانی و ورزش های سنتی ایرانیان است

 

  • فرهنگ پهلوانی و ورزش زورخانه‌ای، میراث معنوی ایرانیان

ورزش زورخانه ای که نام دیگر آنکه ورزش تابستانی است نام مجموعه ای از حرکت های ورزشی با وسایل و بی وسایل است که در آن آداب و رسوم مخصوصی اجرا می شود که از ورزش های تاریخی و فرهنگی ایران شناخته می‌شود و از قدیم رواج داشته است

  • ورزش زورخانه ای چیست؟

ورزش زورخانه ای از آیین های پهلوانی و ورزش های سنتی ایرانیان است و مکانی که در آن به این ورزش می پردازند. مورخین معتقد اند که ۷۰۰ سال پیش محمود که معروف به پوریای ولی بوده است و در خوارزم زندگی می کرده زورخانه ها را به شکل امروزی در آورده است.

از گذشته‌های دور ورزش زورخانه ای به پهلوانی و جوانمردی اشاره داشته و اغلب کسانی که در زورخانه ها شرکت می کردند دارای خصوصیاتی مانند مروت و جوانمردی و پهلوانی بودند همچنین مرشد زورخانه در هنگام ورزش و برای تهیج ورزشکاران اشعار و داستان هایی آهنگین را همراه با ضرب زورخانه ای میخوانده و به خصوص دردهای جوانمردی و پهلوانی که بسیار با ارزش هستند اشاره می کند.

 

  • تاریخچه ورزش زورخانه ای و پهلوانی

در گذشته های قدیم پهلوانان جزو ارزشمندترین طبقات اجتماعی به شمار می‌رفتند و آن ها پس از موبدان قرار داشتند. در آن دوران جنگاوری و رزم یکی از ارزش های باستانی به شمار می رفته و از آنجایی که پهلوانان به انواع فنون رزم تسلط داشته اند در بین عموم مردم بسیار محبوب بودند.

 با گذشت زمان فنون رزمی با ورزش های تیمی آمیخته شدند و حالت نمایشی پیدا کردند بعد از آن با اضافه شدن اصول اخلاقی به این مجموعه باعث شد تا سبکی جدید به وجود بیاید که امروزه به آن آیین های پهلوانی و ورزش های باستانی می گویند.

در گذشته یک پهلوان نه تنها جنگ آوری ماهر و آزموده بوده است بلکه از لحاظ سطح معنوی روح نیز بسیار مسلط بوده است. از خصوصیات اخلاقی پهلوانان می‌توان به مهمان نوازی؛ جوانمردی؛ کمک به فقرا؛ دستگیری از ضعفا؛ فروتنی و گشاده رویی اشاره کرد.

 

 

ورزش های زورخانه ای, نقش اخلاق در ورزش زورخانه ای, تاریخچه ورزش زورخانه ای و پهلوانی

  • اصطلاحات زورخانه ای

زورخانه به محلی گفته می‌شود که ورزشکاران در آن جمع می شوند و به اجرای آیین های پهلوانی و تمرین ورزش های باستانی مشغول می‌شوند. زورخانه دارای ساختمان منحصر به فردی است و سقفی گنبدی شکل دارد. زیر گنبد زورخانه محوطه ای چند ضلعی وجود دارد که اصلی ترین مکان برای تمرین و اجرای مراسم های زورخانه ای به شمار می آید. این محوطه که اغلب شش ضلعی است چند متر پایین تر از سطح زمین قرار دارد و به همین دلیل آن را گود می نامند.

زورخانه ها دری کوتاه دارند و این موضوع نشان دهنده فلسفه تواضع و فروتنی پهلوانان است به این صورت که در کوتاه باعث می شود که افراد هنگام ورود به زورخانه با قامتی خمیده و سر به زیر که نشانه ادب و تواضع است وارد زور خانه شوند.

از آنجایی که زورخانه ها فقط محلی برای آموزش و اجرای ورزش های باستانی نیستند بلکه به دلیل آموزه های معنوی که برای ورزشکاران خود دارند به مکانی مقدس و ویژه مبدل شده اند و دارای احترام زیادی است. از لحاظ ظاهر ساختمان زورخانه ها با معابد میترایی و مهراوه ها شباهت حیرت انگیزی دارد.

 

  • قوانین و مقرات ورزش زورخانه ای  

زورخانه ها قوانین و مقررات ویژه و مخصوص به خود دارند و هنگام حضور در زورخانه به سن و سال؛ اصل و نسب دینی و مراتب پهلوانی بسیار توجه می شود.

به طور مثال افرادی که سید و سادات هستند یعنی نسل شان به پیغمبر می رسد در زورخانه ها ارج و قرب و احترام بالایی دارند. همچنین به پهلوانان کهنه کار و میانسال پهلوان زنگی می گویند نیز احترام ویژه‌ ای برای آن ها قائل می باشند.

در هر زورخانه یک مرشد و یک میاندار وجود دارد.

در گذشته به فردی که مسئولیت تربیت افراد را به عهده داشت مرشد می گفتند و پهلوانان زیر نظر مرشد و با یادگیری آموزه های او به مقام پهلوانی دست می یافتند. در گذشته همه امور زورخانه زیر نظر مرشد و طبق صلاحدید او صورت می گرفته اما امروزه به فردی که صدای خوبی دارد و با نوایی دلنشین اشعار پهلوانی را در زورخانه میخواند مرشد گفته می شود.

 

 همچنین به جایگاهی که مرشد در آن می نشیند و بر کار ها نظارت می کند سَردَم می گویند. سردم جایگاهی است که قابل احترام و منزه است مرشد نیز با نشستن در سردم و با خواندن اشعار و ضرب گرفتن روی تنبک مراسم آیینی پهلوانان را به نظم می رساند.

 

 

در هر زورخانه یک مرشد و یک میاندار وجود دارد

شاید در فیلم ها دیده باشید که زنگ مخصوصی در جایگاه مرشد قرار دارد و او در مواقع خاص آن را به صدا در می آورد برای مثال هنگامی که پهلوانان بلند مرتبه به زورخانه وارد و یا خارج می شوند؛ مرشد در کنار خواندن شعرهای مخصوص و ضرب گرفتن زنگ را نیز برای ادای احترام به صدا درمی آورد.

هر زورخانه دارای یک پهلوان پیشکسوت و متبحر با عنوان میاندار است که در مرکز قرار می گیرد و همراه هماهنگی با مرشد تمرینات ورزشی ورزشکاران را به آن ها می دهد و خود نیز در میانه گود به اجرای آن حرکات می پردازد. از لحاظ تکنیکی می توان میاندار را مدیر اجرایی یک ورزش باستانی و مرشد را نیز در نقش فرمانده معرفی کرد.

در گذشته به ایرانیانی که تمام مراحل زورخانه را می گذراندند و به مقام پهلوانی متمایز می شدند گُردگ به معنی جوان گرد می گفتند. ورزش زورخانه ای برای ورزشکاران این رشته تنها یک روش برای داشتن سلامتی و اندام متناسب نیست بلکه وسیله ای است برای برقراری ارتباطی معنوی با پروردگار.

از نظر باستان شناسان ورزش زورخانه ای بسیار مقدس است و پهلوانان با شلوارهای گلدوزی شده و سنتی این ورزش را انجام می دهند تا هر چه بیشتر به خدای خود نزدیک تر شوند.

 

 

انواع ورزش زورخانه ای

  • اقدامات و حرکت های اصلی در ورزش زورخانه ای

پهلوانان باستانی برای اینکه بتوانند وارد گود شوند که دقیقاً در مرکز زورخانه قرار دارد باید مراسمی را با دیگر ورزشکاران و به صورت مشترک انجام دهند.

 حرکت پا زدن

ابتدا میاندار در میان گود نیز بعد و ورزشکاران دورتادور او قرار می گیرند برای شروع کردن پا زدن ابتدا بهای آرامی میزند که به آن پای نرم گفته می شود. نحوه انجام این حرکت به این صورت است که ورزشکار پنجه یکی از پاها را مقداری از زمین بلند می کند و سپس روی پنجه پای دیگر،خود را تکان میدهد و به آرامی عقب و جلو می رود. چهار نوع پا زدن در حرکات زورخانه ای وجود دارد.

پای اول یا پای چپ و راست

پایه جنگلی

پای تبریزی اول دوم و سوم

پای آخر

 نحوه انجام پای جنگلی به این صورت است که ورزشکار روی هر دو پنجه ی پاهایش قرار می‌گیرد و همراه با آواز و صدای ضرب مرشد و به صورت هماهنگ یک بار سنگینی بدن خود را روی پای راست می‌اندازد و پای چپ را به سمت جلو پرتاب می کند و بار دیگر وزن بدن خود را روی پای چپ می‌اندازد و پای راست را به جلو پرتاب می‌کند این حرکت سریع و پی در پی انجام می شود.

 

حرکت چرخ زدن

اینه کرد به ۵ شکل صورت می گیرد.

چرخ جنگلی

چرخ تیز

چرخ سبک و چمنی

چرخ تک پر

چرخ سه تک پر

جالب اینجاست که مرشد برای هر یک از این چرخ ها آهنگ و ضرب ویژه‌ای دارد.

 

میل گرفتن

میل باستانی وسیله ایست به شکل کله قند از جنس چوب و توپر که کف آن گرد و هموار است و سر آن تخت یا گرد و از میان آن دسته ای به درازای ۱۵ سانتیمتر خارج می شود. وزن هر میل متفاوت است و از ۵ کیلوگرم تا ۴۰ کیلوگرم قابل استفاده است.

 

شنا رفتن

برای انجام حرکت شنا از تخته شنا استفاده می شود این تخته از جنس چوب و به درازای ۷۰ سانتی متر، پهنای ۷ سانتی متر و قطر ۲ سانتی متر است البته گاهی کوچکتر و بزرگتر از این اندازه نیست یافت می شود. تخته به وسیله دو پایه ذوزنقه ای شکل با ارتفاع ۴ سانتی متر، از زمین جدا شده است.

 

 

افراد در زورخانه درجات مختلفی دارند

  • درجات در ورزش های زور خانه ای:

همانطور که گفته شد افراد در زورخانه درجات مختلفی دارند. این درجات نسبت به تعداد سال‌هایی است که ورزشکار در زورخانه ورزش می کند.

رتبه اول برای کسانی است که یک سال در زورخانه ورزش کرده اند هنگامی که این ورزشکار چرخ میزند مرشد برای او منکری می‌فرستد یعنی می گوید بر منکر علی لعنت و دیگر ورزشکاران می گویند بیش باد.

رتبه دوم برای کسانی است که بیش از سه سال در زورخانه ورزش کرده اند و هنگامی که ورزشکار در حال چرت زدن است مرشد برای او صلوات می فرستد.

رتبه سوم بعد از ۶ سال و زمانی که ورزشکار حداقل ۱۸ سال سن دارد به دست می آید در این زمان نیز هنگامی که ورزشکار از گود بالا می رود یا پایین می آید مرشد برایش صلوات می فرستد.

رتبه چهارم بعد از ۱۲ سال و با داشتن حداقل ۲۲ سال سن به دست می آید و هنگامی که ورزشکار از در داخل یا خارج می شود مرشد برای او صلوات می فرستد.

رتبه پنجم بعد از ۱۵ سال و داشتن حداقل ۲۵ سال سن به دست می آید و زمانی که ورزشکار در حال بالا یا پایین آمدن از گود است مرشد برای او ضرب می زند.

رتبه ششم بعد از ۱۸ سال و با داشتن حداقل ۲۸ سال سن به دست می آید و هنگامی که ورزشکار داخل یا خارج از زورخانه می شود مرشد برای او ضرب میزند.

رتبه هفتم بعد از ۲۴ سال ورزش کردن و با داشتن حداقل ۳۲ سال سن کسب می شود و هنگامی که ورزشکار در حال چرخ زدن است مرشد برای او زنگ می زند.

رتبه هشتم بعد از ۳۲ سال ورزش کردن و با داشتن حداقل ۴۲ سال سن به دست می آید و هنگامی که ورزشکار در حال بالا یا پایین آمدن از گود است، مرشد برای او زنگ را به صدا در می آورد.

رتبه نهم و آخرین رتبه بعد از ۴۵ سال ورزش کردن و با داشتن حداقل ۶۵ سال سن کسب می شود در این هنگام زمانی که ورزشکار در حال ورود یا خروج از خانه است مرشد برای او زنگ می زند. این ورزشکاران که با نام پهلوانان زنگی شناخته می شوند تعداد بسیار کمی از آنها در ایران وجود دارد.

 

در زمان استفاده از دوچرخه فرم اشتباه بدنتان نه تنها حس بدی دارد بلکه می تواند منجر به درد پایین کمر و شانه ها نیز بشود. در واقع اگر اشتباه روی دوچرخه ثابت قرار بگیرید، هیچ لطفی به بدنتان نکرده اید.

نحوه استفاده از دوچرخه ثابت

  •      موقعیت درست نشستن بر روی صندلی )زین(

وضعیت زین دوچرخه را به اندازه سطح ارتفاع باسن خود تنظیم کنید. این تنظیمات معمولا برای دوچرخه ثابت اسپینینگ و دوچرخه ثابت ایستاده وجود دارد. (این تنظیم زین، قابل استفاده در نوع دوچرخه نشسته پشتی دار نیست(.

هنگامی که پدال در پایین قرار دارد، زانوها باید کمی خم شوند (5 تا 10 درجه). این حالت به زانوها آسیب وارد نمی کند و کمر را در موقعیتی مناسب قرار می دهد.

  •     دسته نزدیک به زین نباشد

مهم است دسته دوچرخه در فاصله مناسبی بر حسب قد و ابعاد بدنی شما نسبت به زین تنظیم شود. اگر شما قدی بلند دارید، فاصله نزدیک دسته تا زین باعث جمع شدن بدن و در نتیجه باعث ایجاد آسیب هایی در نواحی کمر، گردن و پاها می شود.همچنین اگر قدی کوتاه دارید، افزایش فاصله بین دسته و زین نیز باعث آسیب به بدن می شود.

فاصله مناسب باید به اندازه آرنج فرد باشد. لازم است نخست سر انگشتان را از یک سو در کنار دسته ها قرار داده و مقدار صندلی را طوری تنظیم کنید که به آرنج های شما نزدیک شود. این تنظیمات برای نوع دوچرخه پشتی دار کاربردی نیست.

  •     ارتفاع مناسب دسته

دسته می تواند بخشی گیج کننده ای برای تنظیم دوچرخه باشد. برخی ارتفاع آن را بالا می برند و برخی دیگر پایین. ما توصیه می کنیم به مقدار بسیار کمی دسته را بالاتر ببرید، این حالت به ویژه برای زنان باردار و افراد دارای اضافه وزن بالا مناسب است.

  •      تنظیمات دوچرخه ثابت نشسته
    •      در صندلی نشسته باشید.
    •      پای خود را روی پدال ها قرار دهید و توپ های پای خود را روی اسپیندل پدال قرار دهید.
    •      پدال را در موقعیت ساعت 3 قرار دهید، طوری که زانوها در زاویه 25 یا 30 درجه قرار گیرد. این حالت بهترن موقعیت برای تمرینی بهینه را دراختیارتان قرار می دهد.
    •      اگر زاویه کم یا زیاد دارید، صندلی را تنظیم کنید.
    •      اگر شما از زاویه اطمینان ندارید، کمی پدال بزنید. اگر احساس می کنید پاهایتان کشیده می شود، صندلی خود را باید عقب تر تنظیم کنید، و بالعکس.
  • نحوه استفاده از کنسول دوچرخه ثابت

کنسول باید کاربر پسند، ساده و قابل خواندن باشد، ولی این مورد در هر نوع دوچرخه با برند های گوناگون متفاوت است. معمولا با فشردن دکمه Start دوچرخه شروع به کار می کند و با دکمه Shut off دستگاه خاموش می شود. به طور کلی، دوچرخه ثابت های امروزی دارای دارای نمایشگر LCD رنگی جهت نمایش اطلاعاتی نظیر: نوع برنامه انتخابی، مقدار سرعت، مسافت، زمان، نرخ ضربان قلب و غیره … است.همچنین دارای برنامه های از پیش تعیین نیز است که کاربر در نهایت راحتی می تواند هر یک از آن ها را بر حسب دلخواه انتخاب کند. هر کدام از اینها می تواند شامل برنامه های تمرینی HIIT، معمولی یا متناوب باشد. همچنین کنسول ها ممکن است دارای ویژگی های هیجان انگیز دیگری همچون: درگاه USB، بلوتوث، قابلیت پخش موسیقی، اتصال به موبایل و اپلیکیشن و غیره… نیز باشند.با این حال، نحوه استفاده از کنسول بستگی به نوع دوچرخه ثابت دارد، زیرا تولیدکنندگان برای بالا بردن سطح فروش اقدام به ساخت کنسول هایی بسیار متنوع می کنند. با این حال، آنها همگی داری دکمه های روشن و خاموش، دکمه تنظیم سرعت و افزایش سختی و LCD هستند.

  • چگونه در هر حالتی درست با دوچرخه ثابت کار کنیم

در ادامه می خواهیم ۳ حالت درست قرار گرفتن روی دوچرخه ثابت که بیشتر مربیان از آن استفاده می کنند را به شما نشان دهیم. هر کدام از فرم ها را خوب تمرین کنید تا بتوانید دفعه بعد که روی دوچرخه ثابت قرار گرفتید بهترین عملکرد را داشته باشید.

حالت اول

 

 

دست ها را جایی قرار دهید که ترمزها در یک دوچرخه معمولی قرار دارند. می توانید دست ها را روی فرمان میانی دوچرخه ثابت نیز قرار دهید. روی زین دوچرخه ثابت بنشینید و اجازه دهید میان تنه از ران ها به صورت طبیعی به جلو خم شود. هسته بدن را درگیر کنید تا کمرتان صاف بماند. گردن و شانه ها در حالت استراحت قرار بگیرند و حرکات بالا تنه را به حداقل برسانید.

حالت دوم

از همان فرم اول، در حالی که دست ها روی فرمان های جانبی است از روی زین بلند شوید. زیاد از زین دور نشوید، فقط کمی بالای آن قرار بگیرید. عضلات هسته بدن و باسن را درگیر کنید. باید با رکاب زدن، نزدیک شدن باسن به زین را حس کنید.

حالت سوم

دست ها را از حالت دوم جلو بیاورید و انتهای بالایی فرمان را بگیرید، کمر را صاف نگه دارید. در حالی که عضلات باسن و هسته بدن درگیر هستند، خم شدن به جلو را ادامه دهید تا بتوانید دست ها را به صورت طبیعی خم کنید، باسن نیز عقب و بالای زین قرار بگیرد. باید حس کنید هسته بدن، باسن، همسترینگ و عضلات چهارسر همگی در حال کار کردن هستند، همچنین نباید احساس ناراحتی و فشار در پایین کمر، گردن یا شانه ها داشته باشید.

  • مشکلات رایج کار با دوچرخه ثابت

اگر متوجه شدید هرکدام از اشتباهات پایین را مرتکب می شوید به حالت اول که در بالا آموزش داده شد مراجعه کنید. فراموش نکنید که در طول کار با دوچرخه ثابت، دائما فرم خود را چک کنید. وقتی خسته می شوید انجام کارهایی مانند شل کردن هسته بدن، خم کردن کمر و یا تغییر حالت هایی به روش دیگر رایج است. مهم این است که بتوانید بین ورزش با شدت عادی و شدت بالا، یک تعادل پیدا کنید تا بدنتان دچار چنین فرم های غلطی نشود. وقتی شک می کنید که آیا فرمتان صحیح است یا خیر، کمی مقاومت خود را کم کنید و سرعتتان را پایین بیاورید.

فرم اشتباه اول

آرنج هایتان خارج است، کمرتان صاف نیست و طوری به دوچرخه آویزان شده اید که انگار جانتان به آن وصل است. وقتی از نفس می افتید و خسته می شوید، خیلی راحت از فرم درست خارج می شوید.

درستش کنید: بهترین توصیه که به همه می کنم استفاده از حس مشترک است. آیا در حالی که کمرتان کاملا قوز کرده راه می روید؟ مشخص است که نه. پس این کار را روی دوچرخه ثابت هم تکرار نکنید. اگر در حال رکاب زدن در بخش هایی از بدن احساس تنش و فشار کردید به خود فشار نیاورید. یک نفس عمیق بکشید و دوباره خود را تنظیم کنید.

فرم اشتباه دوم

اگر از روی زین بلند شدید و باسن را بالا آوردید، بلافاصله کمرتان را مجبور به خم شدن می کنید. این یعنی: روی پایین ستون فقرات خود، فشاری غیر ضروری وارد می کنید. به همین دلیل است که بسیاری از افراد بعد از انجام دوچرخه ثابت احساس کمر درد می کنند.

درستش کنید: باسن را زیاد بالا نیاورید و با فاصله کمی از زین نگهش دارید.

فرم اشتباه سوم

بله می دانم، گاهی اوقات دوست دارید هرچه سریع تر تمرین دوچرخه ثابتتان تمام شود. اما رکاب زدن به شکلی که هر لحظه ممکن است از دوچرخه بیفتید، نمی تواند هیچ کمکی به سریع تر انجام شدن تمرین بکند. این فرم، مانند آنچه در بالا دیدید فشار غیرضروری روی ستون فقرات می آورد. همچنین اگر خیلی بالا بیایید ممکن است زانوها با فرمان دوچرخه برخورد کند و آسیب ببینید.

درستش کنید: در حالتی ریلکس قرار بگیرید و ران ها را روی زین برگردانید. مطمئن شوید هیچ گاه زانوها از قسمت پدال ها جلوتر نمی رود.

فرم اشتباه چهارم

هشدار کمر درد! اگر مانند گوژپشت نتردام، کمرتان را خم کنید ممکن است دلیلش درگیر نکردن هسته بدن به اندازه کافی باشد. نباید با هر رکاب، نوک انگشتان پا رو به زمین باشد. گاهی افراد روی زمین صاف با نوک انگشت پا می دوند و یا از یک تپه با پاشنه پا بالا می روند. تا جایی که می توانید باید حالت طبیعی پا را حفظ کنید.

درستش کنید: سرتان را بالا بیاورید، به صورتی که گردن تا کمر در یک خط صاف قرار بگیرند. سعی کنید با هر رکاب یک دایره کامل را با پاها ایجاد کنید.

فرم اشتباه پنجم

شاید دوست داشته باشید بدنتان را کمی تکان دهید! اما خب بهتر است این کار را هنگام انجام دوچرخه ثابت انجام ندهید. اگر هنگام رکاب زدن، بالا تنه را بیش از حد تکان دهید ممکن است دچار کمر درد یا حتی بدتر از آن، آسیب رسیدن به کمر شوید.

اگر حرکت طبیعی بدن را دنبال کنید همه چیز درست پیش می رود اما اگر در حرکات مبالغه کنید ممکن است کنترلتان را از دست بدهید و همین باعث می شود بیشتر در خطر آسیب دیدن قرار بگیرید.

درستش کنید: هسته بدن را درگیر کنید تا وزن را در مرکز دوچرخه نگه دارید و حرکات اضافی را به حداقل برسانید.

فرم اشتباه ششم

حرکت شنا یکی از بهترین حرکات برای قدرتمند ساختن بالاتنه است اما دوچرخه ثابت جای خوبی برای این تمرین نیست. همینطور که خسته می شوید، قرار گرفتن روی دست ها ممکن است باعث شود حس بهتری پیدا کنید. چون مقداری از کار پاها و باسن را کم می کنید اما در واقع هیچ لطفی به بدنتان نمی کنید. فشار آوردن به دست ها می تواند منجر به گردن درد، گرفتگی شانه ها و سرایت واکنش زنجیره ای فرم اشتباه به کل بدن شود.

درستش کنید: بالا تنه را با هسته بدن حمایت کنید تا شانه ها و دست ها بتوانند استراحت کنند و دست ها را به آرامی روی فرمان، استراحت دهید.

  • فرایند کاهش وزن با دوچرخه ثابت

مرحله یک:

قبل از اینکه سوار دوچرخه شوید، بدن خود را کش دهید. تمرینات کششی باعث می شود تا بافت پیوندی شما برای حرکات تمرینی پیش رو شل شده و آماده شود. تمرینات کششی مناسب شامل ضربات مچ پا، بالا آوردن زانو، چرخش تنه و خم شدن های جانبی است

مرحله دو :

صندلی دوچرخه را در ارتفاع مناسب تنظیم کنید. روی آن بنشینید و پاهای خود را روی پدال های آن بگذارید. حالا در حالی که به زانوها توجه دارید، پدال ها را بچرخانید. اطمینان حاصل کنید که صندلی در موقعیتی قرار دارد که در هنگام چرخاندن پدال، زانوها خیلی بالا نیایند. می توانید در ابتدا به آرامی دوچرخه بزنید و به تدریج سرعت خود را افزایش دهید. این کار عضلات را بیشتر شل کرده و دمای بدن را بالا خواهد برد

مرحله سه :

اکنون می توانید سرعت و شدت ورزش خود را افزایش دهید. اطمینان حاصل کنید که پدال را به اندازه کافی سفت گرفتید و عرقتان در آمده است. برای مدت زمان خاص، تمرین با سرعت یکسان را حفظ کنید. متخصصان 60-90 دقیقه دوچرخه را برای کاهش وزن توصیه می کنند. همچنین می توانید یک جلسه خود را در طول روز به 2-3 دوره تقسیم کنید

مرحله چهار :

کم کم فواصل زمانی را در جلسات تمرین خود قرار دهید تا به افزایش شدت آن کمک کنید. ورزش شدیدتر به شما کمک می کند کالری بیشتری بسوزانید. پدال را اول ردی سرعت تقریبی 30 ثانیه و سپس روی حدود 60 ثانیه تنظیم کنید.

فواصل چرخش، بخشی از یک پایان دهنده برای سوخت و ساز پس از هر جلسه تمرین قدرتی است. این جلسات را به صورت متناوب کم و زیاد کنید یا جلساتی با فاصله 10 دقیقه ای اما تمرین طولانی انجام دهید

مرحله پنج :

هنگام سوار شدن باید یک فرم مناسب را اجرا کنید. در حالی که پدال ها را به سمت پایین فشار می دهید، حالت ایستاده را حفظ کنید اما بر روی تکیه گاهها تکیه نکنید. ضروری است که هسته و مرکز بدن خود را در طول تمرینات محکم نگه دارید. همچنین حتما مقدار زیادی آب بنوشید

مرحله شش :

اکنون می توانید با تمرینات اینتروال، کار را کامل کنید. این تمرینات باید زمانی انجام شود که شما گرم کردن خود را انجام داده اید

  • بهترین پوزیشن های کاهش وزن با دوچرخه های ثابت 

صندلی را به گونه ای قرار دهید که به لگن شما برسد

زانوهای شما باید در حالت خمیده ای قرار داشته باشد. اطمینان حاصل کنید که هنگام دوچرخه سواری پاهای شما به طور کامل کشیده نشود. تمام سعی و تلاش لازم را از روی نیم تنه پایین و پاها انجام دهید و شانه های خود را آرام نگه دارید.

از پاها با حفظ مقاومت ثابت و یکسان کار بگیرید. تعیین مقاومت کامل به شما بستگی دارد. بهترین کار این است که بدون حفظ مقاومت، پاها را نچرخانید. ما این پوزیشن را برای فرد مبتدی عالی پیشنهاد می کنیم

این موقعیت شبیه به زمان اجرا است

شما باید مقاومت دوچرخه را بالا نگه دارید تا پاهای تان بدون چرخاندن، کنترل شوند. باسن خود را در حالی که پشت تان را صاف نگه داشته اید، از صندلی دوچرخه بلند کنید. حتما شانه های خود را آرام نگه دارید و باید اجازه دهید پاها تمرین را انجام دهند و از فشار روی بازوها خودداری کنند

ما این پوزیشن را به عنوان "صعود" نام می بریم :

در حالی که حالت ایستایی را در موقعیت 1 حفظ می کنید، پاهای خود را بچرخانید. به تدریج مقاومت را افزایش دهید تا پاهای شما سریع تر از سرعت کنونی نتوانند حرکت کنند. همزمان با بلند کردن باسن خود، دستان خود بر روی دوچرخه را ورزش دهید و سعی کنید شانه ها و بازوهای خود را آرام و بدون حرکت نگه دارید

  • متوسط کالری سوزاندن با دوچرخه

چندین متغیر می تواند تعداد کالری هایی را که می سوزانید را تعیین کند. به همین دلیل میزان وزنی که با دوچرخه ثابت از دست می دهید، با دیکران متفاوت است. هرچه سنگین تر کار کنید، کالری بیشتری می سوزانید.شدت تمرین شما عامل اصلی است. اگر مثلاً 68 وزن داشته باشید، 30 دقیقه پدال زدن متوسط، حدود 260 کالری را خواهد سوزاند، در حالی که یک تمرین جدی تر و قوی تر تقریباً 391 کالری می سوزاند.برای هر 3500 کالری اضافی که می سوزانید، نیم کیلو را از دست می دهید. بنابراین یک ساعت ورزش متوسط یا حدود 40 دقیقه کار جدی با دوچرخه ثابت به شما کمک می کند تا حدود نیم کیلو در هفته از دست دهید

نتیجه گیری

تحقیقات ثابت کرده است که افراد دارای اضافه وزن می توانند با استفاده از دوچرخه ثابت، کالری را با سرعت بیشتری بسوزانند. کسانی که بیشتر و با شدت زیاد کار می کنند، می توانند بیشتر کالری بسوزانند. هر روز به مدت 30 دقیقه (4 بار در هفته) ورزش کنید تا وزن قابل توجهی را از دست دهید. اگر بتوانید به تدریج در این کار حرفه ای شوید، احتمالاً وزن کم خواهید کرد. برای دستیابی به نتایج رضایت بخش ، دوچرخه ورزش را ممتد استفاده کنید.حداقل هر روز 4-5 بار در هفته کار کنید. شدت تمرین و وزن فعلی شما تعیین می کند که چقدر کاهش وزن خواهید داشت

  • یک برنامه ی ساده لاغری با دوچرخه ثابت 

  • این تمرین متناوب با شدت زیاد را امتحان کنید:

دوچرخه : دوچرخه 30 ثانیه ای با شدت 70 درصد.

استراحت : استراحت دو دقیقه ای با سرعت کاهش یافته.

دوچرخه: دوچرخه 30 ثانیه ای با شدت 80 درصد.

استراحت : استراحت دو دقیقه ای با سرعت کاهش یافته.

دوچرخه : دوچرخه 30 ثانیه ای با شدت 85 درصد.

استراحت : استراحت دو دقیقه ای با سرعت کاهش یافته.

دوچرخه دوچرخه30 ثانیه ای با شدت 90 درصد

استراحت : استراحت دو دقیقه ای با سرعت کاهش یافته.

دوچرخه: دوچرخه 30 ثانیه با شدت 100 درصد.

استراحت: استراحت دو دقیقه ای با سرعت کاهش یافته.

برای سرد کردن، 5 دقیقه بدن خود را کشش دهید.

 

آموزش شامل 3 مرحله: گرم کردن، تمرین هوازی (قلبی و عروقی) و ریکاوری است. اگر می خواهید پیشرفت واقعی داشته باشید و یا کالری بیشتری بسوزانید، توصیه های آموزشی زیر را برای حداقل 30 دقیقه انجام دهید.

الف.گرم کردن

هرگز نباید فراموش کنید که گرم کردن مهمترین بخش تمرین است. در طول فاز گرم شدن، به طور مداوم ریتم قلب و درجه حرارت بدن خود را افزایش می دهد. مدت زمان این مرحله باید بین 5 تا 10 دقیقه باشد: 5 دقیقه کشش (5 ثانیه در هر عضله) و سپس 5 دقیقه پدال زدن با سرعتی متوسط (70-80 دور در دقیقه) بر روی دوچرخه ثابت.

ب. بازیابی

اگر می خواهید از ایجاد درد عضلانی جلوگیری کنید، دوره ریکاوری بعد از تمرین اصلی امری کلیدی است! این می تواند شامل سرد کردن بدن در انتهای تمرین باشد. به آرامی 5 دقیقه در حدود 80 دور در دقیقه بر روی دوچرخه پدال بزنید، سپس در پایان نیز به اندازه 5 دقیقه تمرین کششی انجام دهید.

پ. شاخص های آموزش با دوچرخه ثابت

برای داشتن تمرین هوازی کارآمد، مهم است که شاخص های مختلفی را در نحوه استفاده از دوچرخه ثابت بدانید، از جمله: میزان و شدت پدال زدن، وات دستگاه، نرخ ضربان قلب و غیره.

  • وات مقدار قدرت و توان دوچرخه
  • RPM (دور در دقیقه) شدت و تعداد دور پدال زدن در دقیقه
  • BPM (ضربه در دقیقه) تعداد ضربان های قلب در دقیقه
  • کالری (کیلو کالری) مقدار انرژی مصرفی در طول تمرین

د. انتخاب حالت آموزش

- آموزش با توجه به سرعت (RPM) و قدرت دوچرخه ثابت (وات)

مقدار و شدت پدال زدن توصیه های آموزشی ما این است که یک دوره (تعداد پدال دور در دقیقه) بین 80 تا 100 دور پدال زدن در دقیقه را لحاظ کنید. هنگامی که با دوچرخه خود برای مدت زمان طولانی کار می کنید یا زمانی که قدرت دوچرخه (سختی در پدال زدن) را افزایش می دهید (مقدار وات)، با این حال طبیعی است که سرعت حرکت شما کاهش می یابد. این شاخصی دقیق تر از سرعت در کیلومتر در ساعت در دوچرخه ثابت است، زیرا سرعت ممکن است نسبت به دوچرخه ای دیگر متفاوت باشد.

قدرت پدال زدن مقدار وات نشانگر سطح مقاومت یا سختی در پدال زدن است که در هر دوچرخه ای متفاوت است. بدین معنی است که اگر شما با قدرت 160 وات و با سرعت 90 دور در دقیقه پدال زنید و ناگهان سرعت خود را به مقدار 60 دور در دقیقه کاهش دهید، سطح مقاومت دوچرخه به طور خودکار تنظیم می شود و در همان مقدار 16 وات باقی می ماند. به دو مثال در زیر توجه کنید:

  • برنامه 1: شکل گرفتن بدن (فیتنس)

- گرم شدن برای 5 تا 10 دقیقه

20 -دقیقه تمرین:

2 دقیقه 60 وات

2 دقیقه 80 وات

4 دقیقه 100 وات

4 دقیقه 120 وات

4 دقیقه 100 وات

2 دقیقه 80 وات

2 دقیقه 60 وات

- سرد کردن برای 10 دقیقه

  • برنامه 2: استقامت

- گرم شدن برای 5 تا 10 دقیقه

20 -دقیقه تمرین:

2 دقیقه 60 وات

2 دقیقه 80 وات

4 دقیقه 100 وات

4 دقیقه 120 وات

4 دقیقه 140 وات

2 دقیقه 160 وات

2 دقیقه 180 وات

- سرد کردن برای 10 دقیقه

تمرین با شدت بالا (HIIT)

HIIT تمرینی هوازی است که بین فواصل تمرینی شدید و کم تناوب ایجاد می کند. آموزش HIIT همچنین به عنوان تمرین دوره ای نیز شناخته می شود. این ورزش قلب و عروق شما را قادر می سازد تا به میزان قابل توجهی توانایی های جسمی خود را در یک دوره بسیار کوتاه مدت افزایش دهید. دو مثال از تمرین از این نوع:

  • برنامه 1 HIIT :

گرم شدن برای 10 دقیقه

HIIT برای 16 دقیقه:

1 دقیقه تمرین شدید 1 دقیقه تمرین آسان

8 بار تکرار

شدت باید بین 80 تا 90 درصد از حداکثر تلاش باشد.

سرد کردن برای 10 دقیقه

  • برنامه 2 HIIT :

گرم شدن برای 10 دقیقه

HIIT به مدت 12 دقیقه:

20 ثانیه شدت بالا , 10 ثانیه تمرین آسان

تکرار 8 بار 4 دقیقه در 80 RPM

شدت باید بین 80 تا 90 درصد از حداکثر تلاش باشد.

سرد کردن برای 10 دقیقه

آموزش با توجه به نرخ ضربان قلب (منطقه تمرین)

الف. منطقه تمرین چیست؟

مناطق تمرین تعیین کننده سطوح مختلف نرخ ضربان قلب است. دانستن این مناطق به شما امکان می دهد تا شدت فعالیت بدنی خود را تنظیم کنید و به راحتی در مسیر اهداف خود قرار گیرد.هنگامی که شما در منطقه کم نرخ ضربان قلب تمرین می کنید، بدن از میزان چربی استفاده می کند. این منطقه برای کم کردن چربی مورد استفاده قرار می گیرد.از سوی دیگر، فعالیت بدنی شدیدترباعث بالا رفتن نرخ ضربان قلب می شود، در نتیجه بدن به انرژی بیشتر نیاز دارد و از ذخیره گلوکز مصرف می کند. اگر هدف شما بهبود عملکرد، سرعت و استقامت باشد، پس شما باید برای مناطق تمرینی هدف خود را به خوبی بشناسید، تمرینHIIT یکی از این موارد است.

ب. حداکثر ضربان قلب

باید حداکثر ضربان قلب خود را (MHR) با این فرمول ساده محاسبه کنید:

  • برای مردان: MHR = 220 – سن
  • برای بانوان: MHR = 226 – سن

به عنوان مثال، مردی 35 ساله دارای MHR 185 (220-35) و خانمی 35 ساله دارای MHR 191 (226-35) است.

در کل، حداکثر ضربان قلب بستگی به جنسیت و سن افراد دارد.

پ. چگونه منطقه نرخ ضربان قلب را پیدا کنیم؟

بی هوازی:(فقدان اکسیژن) در این حالت، ریه و قلب نمی تواند اکسیژن کافی به بدن ارسال کند. در نتیجه بدن از ذخیره گلوکز برای تولید انرژی استفاده می کند. بدن (اسید در ناحیه بی هوازی اسید لاکتیک تولید می کند.)

هوازی: ماهیچه ها اکسیژن را از طریق تنفس مصرف می کنند و بدن با سوزاندن چربی انرژی مورد نیاز را تولید می کند. در منطقه ایروبیک، بدن اسید لاکتیک را احیاء می کند و دوباره آن را به انرژی تبدیل می کند.

اشتباهات رایج هنگام تمرین با دوچرخه ثابت

اجازه ندهید اشتباهات شما، جلسات تمرین دوچرخه ثابت تان را کم اثرتر کنند. این اشتباهات را اصلاح کنید.

  •      شما دسته های دوچرخه را خیلی محکم نگه می دارید؟ 

دسته های دوچرخه، فقط برای کمک به حفظ تعادل شما هستند، نه برای تحمل کردن وزن کل بالا تنه شما. هنگامی که دسته های دوچرخه را بیش از حد محکم می گیرید، نهایتا با فشار غیر ضروری در شانه ها و پشتتان مواجه خواهید شد. بنابراین به وسیله عقب آوردن باسن تان، سنگینی را روی پایین تنه تان بیندازید و برای کاهش فشار، مشت هایتان را باز کنید

  •       صندلی شما بیش از حد بالا یا بیش از حد پایین است؟ 

اگر صندلی شما بیش ازحد پایین باشد، قادر نخواهید بود پاهایتان را به طور کامل دراز کنید که از قدرت هر حرکت پدال می کاهد. اگر صندلی شما بیش از حد بالا باشد، برای رسیدن به قسمت پایین هر حرکت پدال، باسن شما به جلو و عقب حرکت می کند که شما را کند کرده و می تواند در نهایت، کشاله ران شما را کبود کند. برای داشتن ارتفاع صندلی مناسب، کنار دوچرخه بایستید، کف دستتان را موازی با زمین نگه دارید و آن را بالای استخوان لگن تان قرار دهید. هنگامی که دست تان با صندلی در یک ردیف قرار داشته باشد، یعنی صندلی در ارتفاع درست است و شما می توانید به راحتی رکاب بزنید.

  •      دسته های دوچرخه شما بالاتر از صندلی هستند؟ 

هنگامی که شما دوچرخه تان را طوری تنظیم می کنید که گویی می خواهید با آن، چرخی در اطراف محل بزنید، در واقع مزایای تمرین کردن با دسته های پایین که شما را وادار می کند برای تثبیت کردن بالاتنه تان، مرکز بدنتان را فعال کنید از دست می دهید.البته دسته های پایین تر همیشه بهتر نیستند. هنگامی که دسته های دوچرخه پایین تر از صندلی باشند، شما مجبور خواهید بود برای رسیدن به آنها به جلو خم شوید که می تواند فشار ناراحت کننده ای بر کشاله ران شما وارد کرده، درد پشت را تشدید کند و مانع شود که با حداکثر توان خود تمرین کنید. در حالت ایده آل، دسته های دوچرخه و صندلی باید در یک سطح باشند.

  •      زانوهای شما به ترمز اضطراری برخورد می کنند؟ 

اگر این اتفاق هنگامی می افتد که از روی زین بلند شده اید، بدین معناست که باسن شما به جای آنکه بالای صندلی باشد بیش از حد به سمت جلو می رود. هنگامی که از روی زین بلند شده اید، باسن تان را تا جایی که می توانید نزدیک صندلی نگه دارید تا مرکز بدن، عضله چهار سر و باسن تان را به طور موثرتری ایزوله کنید. و اگر هنگامی که روی زین نشسته اید، این اتفاق افتاد، بدین معناست که صندلی، بیش از حد به دسته های دوچرخه نزدیک است.این امر می تواند به کبودی های وحشتناک زانو منجر شده و تمرین را برای عضلات شکم شما آسان تر کند. بنابراین هنگامی که دوچرخه می زنید، قدرت مرکز بدن تان را افزایش نمی دهید. هر چه صندلی شما از دسته های دوچرخه دورتر باشد، مرکز بدنتان برای صاف ماندن، باید بیشتر کار کند. بنابراین صندلی را تا جایی که می توانید به عقب سر دهید. به طوری که همچنان بتوانید به راحتی به دسته های دوچرخه برسید.

  •       هنگام tap back، آرنج هایتان را به دو طرف خم می کنید؟ 

« Tap Back » برای فعال کردن عضلات سرین شما به وسیله عقب بردن باسن تان و معلق نگه داشتن آن بالای صندلی، بدون نشستن، طراحی شده است. اما هنگامی که شما برای تاکید بیشتر بر این حرکت، بازوهایتان را خم کرده و بالا تنه تان را به سمت جلو می آورید، درعوض بر شانه هایتان فشار وارد کرده و مزایای سفت کنندگی باسن این تمرین را از دست می دهید. برای اصلاح کردن فرم تان هنگامی که روی دوچرخه به جلو و عقب می روید، بازوهایتان را کشیده و نزدیک به دو طرفتان نگه دارید، با یک خم بسیار جزئی در آرنج ها.

  •       هنگام رکاب زدن از سمتی به سمت دیگر می روید؟ 

گاهی اوقات یک لیست آهنگ عالی می تواند شما را وادار کند که بخواهید روی زین برقصید. اما قبل از این کار به یاد داشته باشید که تکان خوردن، تعادل شما را بهم می زند بنابراین مجبور می شوید دسته های دوچرخه را فوق العاده محکم نگه دارید. این کار، فشار مضری روی شانه های شما وارد می کند. در عوض، ضرب موسیقی را با آهنگ ضربات پدال تان هماهنگ کرده و بر نگه داشتن باسن تان روی صندلی تمرکز کنید.

  •       پدال ها را به پایین فشار می دهد اما به بالا نمی کشید؟ 

این کار، عضلات چهار سر شما را خسته کرده و سایر عضلاتتان را نادیده می گیرد. هنگامی که کفش هایتان به پدال قفل شده اند یا پاهایتان با تسمه به ان وصل شده اند، شما از بالا کشیدن و هل دادن پدال ها به سمت پایین، قدرت اضافی به دست خواهید آورد.

  •       در مقاومت زیاده روی می کنید؟ 

هنگامی که شما مقاومت را آن قدر افزایش می دهید که نمی توانید پا به پای سرعت مربی رکاب بزنید یا احساس می کنید نمی توانید بدون تکان خوردن از سمتی به سمت دیگر، رکاب بزنید، بدن شما مجبور است عضلات و مفاصل ضعیف تر (مانند فلکسورهای ران و مچ پا ) را برای کمک به باسن، عضلات چهار سر و مرکز بدن خسته تان به کار بگیرد.اما هنگامی که شما برای انجام هر حرکت پدال به کل بدنتان نیاز داشته باشید، فرم تان به طور کامل بهم می ریزد که احتمال آسیب دیدگی شما را افزایش می دهد. مخصوصا در قسمت کمر، زانوها و لگن. اگر شما نمی توانید در مقاومتی که مربی تان اعلام کرده، فرم مناسب را حفظ کنید، کمی مقاومت را کاهش دهید.دسته های دوچرخه برای کمک به حفظ تعادل هستند نه برای تحمل کردن وزن کل بالا تنه 

  •       از مقاومت بسیار ناچیز استفاده می کنید؟ 

شما فقط دارید خودتان را گول می زنید و هر حرکت پدال را خطرناک تر می کنید زیرا شما به حداقل یک مقاومت کوچک نیاز دارید تا جلوی از کنترل خارج شدن شما، برخورد زانو هایتان به ترمز و جدا شدن تصادفی پایتان را از پدال بگیرد. درغیر اینصورت، شرمنده خودتان می شوید. 

  •       در طول تمرینات بالا تنه، نفس نمی کشید؟ 

شما و عضلاتتان برای انجام تمرین، به اکسیژن نیاز دارید. بنابراین هوا را به داخل بکشید و بیرون دهید. (این کار، ساده ترین بخش تمرین تان خواهد بود)

  •       در طول تمرینات بالا تنه رکاب نمی زنید؟ 

هنگامی که در تمام مدت تمرین بازوها، صاف نشسته اید و به ندرت رکاب می زنید، مرکز بدنتان به هیچ طریقی درگیر نمی شود. برای اینکه کالری بیشتری بسوزانید و پاهایتان را هم گرم نگه دارید، کماکان پاهایتان را حرکت دهید. (رکاب بزنید)

  •       تمام مقاومت را در طول تمرینات بازو بر می دارید؟ 

رکاب زدن بدون هیچ مقاومتی، خطرناک است. به خصوص هنگامی که دست های شما روی دسته های دوچرخه نباشند.

  •      کفش هایتان را در حالی که روی زین نشسته اید، از رکاب جدا می کنید؟ 

این کار، فشار خنثی روی باسن تان وارد می کند. در عوض، روی دوچرخه بایستید، در حالی که دست هایتان روی دسته های دوچرخه هستند و یک پدال در بالا و دیگری در پایین است. با پای بالایی تان، پاشنه تان را به سمت بیرون یا به سمت دوچرخه بچرخانید. سپس پای آزادتان را از روی صندلی رد کنید و آن را روی زمین درهمان سمت دوچرخه که پایتان قفل است، قرار دهید. برای آزاد کردن پای دیگر، پاشنه قفل شده تان را به سمت بیرون بچرخانید.

  •      حرکات کششی انجام نمی دهید؟ 

به گفته بروس گلادن، دکترا و استاد حرکت شناسی دردانشگاه آبرن در آلاباما، تحقیقات علمی زیادی وجود ندارند که ثابت کنند کشش، آسیب دیدگی را کاهش می دهد، به ریکاوری عضلات کمک می کند یا عملکرد فیزیکی را بهبود می بخشد.اما کشش باسن، عضله پشت ساق پا و چهار سر، هنوز هم احساس بسیار خوبی دارد و شما سزاوارید که بعد از تحت فشار قرار دادن بدنتان، خودتان را تیمار کنید. برانکر می گوید: به کشش بعد از کلاس، به عنوان بخشی از کلاس ۴۵ دقیقه ای تان فکر کنید. حتی ۲ دقیقه کشش، فوق العاده بهتر از انجام ندادن هیچ نوع حرکت کششی است. به پایان رساندن سواری تان با یک لحظه آرامش، بسیار با ارزش است.

 

استفاده از دوچرخه ثابت، یکی از روش‌ های رایج در ورزش‌ های هوازی است که در مقایسه با راه ‌پیمایی و تند راه رفتن، ویژگی خاصی ندارد و حتی به نسبت کمتری، ظرفیت هوازی را افزایش می ‌دهد. این وسیله در سالن های بدنسازی طرفداران بسیاری دارد و بیشتر ورزشکاران برای تمرین ورزش دوچرخه سواری، ایجاد تناسب اندام، فرم دادن به عضلات و ماهیچه های پا، چربی سوزی، تقویت وضعیت قلبی _ عروقی بدن، بهبود دستگاه تنفسی و... به سراغ این دستگاه می روند.

این وسیله مکانیکی دارای پدال هایی می باشد که با نیروی انسانی به حرکت در می آید و اولین تفسیر از دوچرخه است و در انواع نشسته و ایستاده تولید و عرضه می شود.نوع نشسته این دستگاه فشار بسیار کمی به کمر کاربر وارد می کند و برای افراد آسیب دیده مناسب است.اما می توان در محیطی کوچک مانند یک اتاق شرایط یک ورزش هوازی مناسب را فراهم کند.

همان طور که می دانید دوچرخه ثابت دارای انواع مختلفی است که باید با توجه به نیازی که دارید و شرایط بدنی خود بهترین گزینه را انتخاب نمایید. دوچرخه ثابت نشسته، دوچرخه ثابت اسپینینگ و دوچرخه ثابت ایستاده از انواع دوچرخه ثابت هستند که فواید زیادی برای سلامتی و هم زیبایی و خوش اندامی ما دارند.دوچرخه ثابت می توانید به ارتقای قدرت بدنی و کاهش وزن ما کمک کند و از طریق آن ورزش شاد و پر بازده ای را امتحان کنیم تا به اهداف مورد نظرمان برسیم


مزایا استفاده از دوچرخه ثابت:

  •          هوازی می باشد

استفاده از دوچرخه ثابت مانند دیگر دستگاه های هوازی می تواند به شما برای رسیدن به اندامی خوب و ایده آل کمک کند. به طور مثال با پدال زدن بر روی برای دوچرخه ثابت اسپینینگ می توانید تعداد ضربان قلب خود را به خوبی بالا ببرید و سبب بیشتر شدن جریان خون در بدنتان شوید.

با استفاده از برنامه های اصولی و درست که اغلب دوچرخه ها نیز دارای برنامه از پیش تعیین شده نیز هستند می توانید در محیطی کنترل شده، تمرینات شدید و دشوار هوازی را انجام دهید. با کمک دوچرخه ثابت می توانید به راحتی بر روی دوچرخه ثابت به صورت متناوب پدال بزنید و با کنترل خود پدال زدنی پر سرعت با وقفه های ریکاوری راحت تر داشته باشید. بعد از مدت زمانی که میزان آمادگی جسمانی تان افزایش پیدا کرد می توانید یک برنامه برنامه تمرینی(تمرینات دشوار و شدید) را برای خود تهیه کرده و آن را اجرا کنید.

نوع و شدت پدالی که می زنید، میزان تلاش و وقفه هایی که بین تمرینات انجام می دهید را می توانید بر روی دوچرخه ثابت تنظیم و کنترل کنید.دوچرخه ثابت نیز مانند دیگر دستگاه های هوازی دارای نمایشگری است که به شما امکان مشاهده تعداد ضربان قلب، شدت تمرینات، زمان و ... را می دهد و شما به راحتی می توانید شاهد پیشرفت های خود باشید و انگیزه ای مضاعف پیدا کنید.

برای اینکه تمرینات هوازی طولانی و سخت برای شما خسته کننده و آزار دهنده نشوند می توانید این دستگاه هوازی را به مکانی که شلوغ و پر رفت و آمد است یا در مقابل تلویزیون قرار دهید تا با سرگرم شدن متوجه گذر زمان نشوید و بتوانید تمرینات را به خوبی انجام دهید.


  •        قدرت بدنی را افزایش می دهد

به اشتباه اکثر افراد گمان می کنند دوچرخه سواری برای بدن مفید است و بدن را قدرتمند می کند که کاملا حرفه ای در پستی و بلندی های سخت کوهستان انجام شود، در حالی که این تفکر اشتباه است و با استفاده از تمام دوچرخه های ثابت که میتوان میزان مقاومت و شدت آنها را به دلخواه تغییر داد و به قدرتمند شدن بدن کمک کرد.

اتفاقا با کمک دوچرخه های ثابت میتوان به دلخواه میزان مقاومت دستگاه را بالا برد و زمانی را نیز برای ریکاوری در نظر گرفت و با متناوب انجام دادن این کار بدن را قدرتمند تر کرد و راحت تر نیز از شر چربی های اضافی بدن خلاص شد.

دوچرخه ثابت اسپینینگ برای افزایش قدرت بدنی بیشتر توصیه می شوند و از طریق آنها راحت تر میتوان به هدفی که مد نظر دارید برسید و عضلات را قدرتمند کنید، مخصوصا عضلات دوقلو ساق پا و عضلات ران را.

زمانی که دوچرخه ثابت های نشسته را انتخاب می کنید نه تنها پاها قدرتمند تر می شوند، بلکه تمام عضلات مختلف بدن با انتخاب مقاومت های مختلف به چالش کشیده خواهند شد. از جمله عضلاتی که به چالش کشیده می شوند عبارت اند از: عضلات میانی بدن مخصوصا عضلات شکمی که برای اکثر افراد اهمیت زیاد دارند.

  •        کاهش وزن را راحت تر می کند

زمانی که از دوچرخه ثابت استفاده می کنید در واقع ورزش های هوازی و قدرتی را با یکدیگر انجام داده اید و در نتیجه کالری سوزی بیشتری در بدن شما اتفاق می افتد. به یاد داشته باشید با 40 دقیقه ای تمرین شدید با استفاده از دوچرخه ثابت می توانید بیش از 400 کالری بسوزانید و زودتر به تناسب اندام دلخواهتان برسید. با کمک این دوچرخه ها به خوبی می توانید وزن کم کنید. اگر از اضافه وزن رنج می برید، انتخاب دوچرخه های ثابت برای سوزاندن چربی های اضافی یکی از بهترین گزینه های ممکن است.

با کمک دوچرخه ثابت هم وزن کم می کنید و هم عضله می سازید. ساختن عضله و افزایش حجم آنها به بیشتر شدن سوخت و ساز بدن کمک زیادی خواهد کرد.

  •      تاثیرات منفی ناچیزی دارد

دوچرخه سواری، ورزش هوازی مفیدی برای بدن است و تاثیرات منفی کمی برای بدن دارد و به راحتی با استفاده از آن می توانید مراقب بدن و حتی مفاصل خود باشید و حتی مربیان برای ریکاوری دوران مصدومیت، تمرین با دوچرخه ثابت را بهترین گزینه می دانند و به ورزشکاران پیشنهاد می دهند.

  •      باعث تحرک مفاصل می شود

سلامت مفاصل برای تمام افراد مهم و ضروری است و باید حواس مان به آنها باشد. استفاده از دوچرخه ثابت به شما کمک می کند از تمام مفاصل پا مانند: قوزک پا، زانو و مفاصل ران محافظت کرده و حتی آنها را تقویت کنید. فقط کافی است در زمان استفاده از این دستگاه به افزایش مقاومت پدال و رعایت فرم صحیح حرکت دقت کنید تا بتوانید فشار بر روی عضلات بیاورید و قدرت آنها را افزایش دهید. اگر با دوچرخه های ثابت درست ورزش کنید فشاری روی مفاصل و زانوهای شما وارد نمی شود و نسبت به دیگر دستگاه های خانگی آسیب و عوارض کمتری به همراه دارد.

  •        ایمنی دارد

استفاده از دوچرخه ثابت راهی ایمن برای رسیدن به تناسب اندام و بدون دچار شدن به مصدومیت است. علاقه مندان به دوچرخه سواری به دور از ترافیک، برف و باران یا حتی تصادف می توانند این ورزش را انجام دهند و بدون نگرانی به هدف خود فکر کنند. اگر در ناحیه زانو یا کمر خود درد یا ناراحتی خاصی دارید و یا فردی کهنسال هستید، دوچرخه ثابت به ویژه مدل نشسته پشتی دار باید انتخاب اولتان باشد. با استفاده از دوچرخه ثابت احتمال مصدومیتی برای شما وجود ندارد و می توانید به راحتی به اهداف خود مانند کاهش وزن و ارتقای قدرت بدنی برسید. شما نیاز به قرار دادن کلاه ایمنی ندارید، زیرا لازم نیست به اطراف خود جهت دوری از خطرات توجه کنید. همچنین کلاه گذاشتن ممکن است برای بسیاری افراد ناراحت کننده باشد. رابطه کاربری دوچرخه ثابت آسان تر از دوچرخه واقعی است. شما می توانید مقاومت (سختی در پدال زدن) را کاهش دهید، از بالا رفتن از تپه ها اجتناب کنید و به آرامی حرکت کنید. دوچرخه های ثابت دارای برنامه ها و امکانات گوناگونی هستند، از جمله: نمایشگر LCD جهت نمایش مقدار مسافت، سرعت، کالری سوزی وغیره …، قابلیت تنظیم مقدار قدرت و سختی در پدال زدن، پخش موسیقی از طریق بلوتوث یا  AUX، تنظیمات زین و پشتی دوچرخه و بسیاری ویژگی های دیگر است.

  •      کار با آن راحت است

تمرین با دوچرخه ثابت بسیار ساده و راحت است و نیاز به آموزش خاصی ندارد و تمام افراد با هر سن و سالی مناسب می باشد. کافی است فرم صحیح نشستن و انجام دادن حرکات و پدال زدن را رعایت کنید تا بتوانید تمرین خوبی انجام دهید.

اطلاعاتی که از طریق نمایشگر دوچرخه دریافت می شود قابل ذخیره سازی است،، ممکن برایتان این پرسش ایجاد شود کهاین اطلاعات به چه دردی می خورند؟“. شما به راحتی می توانید نظارتی دقیقی در طول برنامه تمرینی خود داشته باشید، این باعث می شود دقیقا بدانید بعد از یک ماه، دو ماه و 6 ماه در چه جایگاهی قرار دارید و آیا به خواسته های ورزشی خود رسیده اید؟، چقدر تلاش کرده اید؟ و چقدر دیگر باید به تلاش خود ادامه دهید؟. داشتن اطلاعات به معنای نیل به نتایج مورد نظر است.

فضای کمتری را در خانه به نسبت دیگر تجهیزات هوازی اشغال می کنند و برای افرادی که دارای محدودیت فضا هستند، گزینه ای عالی است.

  •        تنوع در تمرینات دارد

در دوچرخه ثابت های امروزی برنامه های از پیش تعیین شده ای تعبیه شده است که با انتخاب هر یک از آنها می توانید تمرینات را از تکراری بودن نجات دهید و دیگر اجرای ورزش برای شما خسته کننده نباشد.

پدال زدن معکوس با دوچرخه ثابت را نیز امتحان کنید تا به تمرینات تان تنوعی بدهید و برای بدن نیز شوکی باشد. دوچرخه ثابت می تواند امکان انجام تمریناتی خصوصی را فراهم کند. شاید شما از آن دسته افرادی هستید که دوست دارید به صورت تنها و با وسیله شخصی خود ورزش کنید به جای اینکه در باشگاه ثبت نام کنید و در استفاده از وسائل با دیگران شریک شوید.

  •        کم هزینه است

خرید دوچرخه ثابت نسبت به هزینه ای که باید برای رفتن به باشگاه و خرج و مخارج های آن بدهید بسیار اندک است و با هزینه کم می توانید دستگاه هوازی مفیدی برای خود تهیه کنید و برای استفاده از آن به لوازم و ابزار حرفه ای مانند: دستکش و کفش و ... احتیاجی ندارید.

  •        کاهش استرس

دوچرخه های ثابت در کاهش استرس شما هم نقش دارند و مانند دیگر ورزش های ایروبیک سبب ترشح هورمون اندروفین می شوند. ثابت شده این هورمون در افزایش میزان شادی و نشاط تاثیر دارد. بنابراین اگر می خواهید در محیط خانه با کمک دستگاه های ورزشی خوشحالی بیشتری داشته باشید به سراغ دوچرخه های ثابت بروید.
داشتن این دوچرخه برای دوچرخه سواران هم مفید است. در روزهایی که به دلیل گرم یا سرد بودن هوا امکان دوچرخه سواری بیرون از خانه وجود ندارد، این دوچرخه ها به تقویت ماهیچه ها کمک می کنند تا آمادگی بدن کاهش پیدا نکند.

  • تمرین با دوچرخه میتواند :

- تمرین با دوچرخه ثابت به بدن انرژی می‌دهد.
بعضی از تمرینات شما را از پای در می‌آورند و باعث می‌شوند که بیشتر از حد معمول احساس خستگی کنید اما برنامه دوچرخه ثابت اینگونه نیست. حتی اگر با خستگی شروع به تمرین کنید، بعد از اتمام تمرین‌تان پرانرژی خواهید بود. دلیلش این است که این تمرین باعث جاری شدن اندورفین و آدرنالین در بدن می‌شود و انرژی در طول این کلاس، مسری است. این احساس پرانرژی بودن به همراه نتایج شگفت انگیز باعث می‌شود که کلاس دوچرخه ثابت به یکی از محبوب‌ترین برنامه‌های تناسب اندام تبدیل شود. ورزش معمولا همراه با خستگی همراه است و بعضی تمرینات ورزشکار را از پای در می‌آورد، اما دوچرخه ثابت و پدال زدن بر روی آن جز ورزش‌هایی است که بعد از اتمام تمرین، پرانرژی و شاداب خواهید بود. دلیل این موضوع آزاد شدن اندورفین در بدن شماست. این هورمون مانند مورفین آرام‌بخش و شبیه به آدرنالین پرانرژی است. این هورمون منجر به حس شادی و نشاط در شما می‌شود.

- تمرین با دوچرخه ثابت و افزایش استقامت قلبی
آیا حداقل فعالیت بدنی، شما را از نفس می‌اندازد؟ ثبت نام در یک کلاس دوچرخه ثابت، به پرورش یک جفت ریه قوی کمک می‌کند و همچنین قلب را قوی نگه می‌دارد. این یک تمرین ایده‌آل برای آن‌هایی است که می‌خواهند یک تمرین کم برخورد را شروع کنند که سیستم قلبی عروقی را تقویت می‌کند. یکی از مهمترین مزایای دوچرخه ثابت افزایش استقامت قلب و عروق در برابر تنش‌های شدید جسمی است. اگر جز آن دسته از افرادی هستید که به دلیل فعالیت کم و سبک خیلی زود از نفس می‌افتید و خسته می‌شوید، دوچرخه ثابت انتخاب بسیار درستی برای شروع ورزش است. در حین ورزش بر روی دوچرخه ثابت با یک سرعت ثابت پدال می‌زنید. این موضوع به تنفس و قوی شدن ریه و قلب کمک می‌کند و استقامت قلب را افزایش می‌دهد. اگر وقت انجام ورزش‌های سنگین و هوازی را ندارید و در عین حال می‌خواهید سالم و تندرست باشید، دوچرخه ثابت یک انتخاب درست است. با افزایش سرعت رکاب زدن و مدت زمان تمرین میزان چربی سوزی را بیشتر کنید. این تمرین یکی از بهترین تمرین‌های هوازی است. مربیان و ورزشکاران این حرکت را برای رسیدن به اندام دلخواه پیشنهاد می‌کنند.

 - تمرین با دوچرخه ثابت سرگرم کننده است.
آنچه که می‌توانید از یک کلاس دوچرخه ثابت انتظار داشته باشید، احساس سرزندگی و سرگرمی است. یک کلاس دوچرخه ثابت که شامل یک موسیقی پرانرژی و حرکات پویا است هرگز خسته کننده نخواهد بود. در هر جلسه انرژی بیشتری احساس می‌کنید زیرا این یک کلاس سرگرم کننده است.

 - ساخت و تفکیک عضله به وسیله تمرین با دوچرخه ثابت
آیا پاهایی قوی‌تر و عضلانی‌تر می‌خواهید؟ ساق پا خوش ترکیب چطور؟ شما می‌توانید با دوچرخه ثابت به این‌ها و بسیاری چیزهای دیگر دست یابید. یک کلاس دوچرخه ثابت به ساخت و تفکیک عضلات کمک می‌کند. این تمرین، فشار را روی باسن، ران‌ها و ساق‌های پا قرار می‌دهد. رکاب زدن با شدت زیاد عضلات ساق پا و ران‌ها را فعال کرده و در عین حال عضلات شکم را نیز سفت می‌کند. هر چه سریع‌تر رکاب بزنید، چربی بیشتری می‌سوزانید. آرام رکاب زدن نیز با افزایش مقاومت، عضلات را قوی می‌کند. شما به هنگام تمرین بر روی دوچرخه ثابت می‌توانید به ماهیچه‌های پا و باسن تان کمک کنید و به اندام خوش فرم دست یابید. با برنامه منظم و متوالی می‌توانید عضلات ساق و ران خود را درگیر کرده و به فرم دلخواهتان برسانید. علاوه بر تاثیری که بر روی پایین تنه می‌گذارد می‌تواند عضلات شکم را درگیر کرده و چربی‌های اضافی آن را سوزانده و به ماهیچه سازی شکم نیز کمک کند. شما با سریع رکاب زدن، چربی‌های بدن تان را می‌سوزانید و با آهسته رکاب زدن عضلات را قوی می‌کنید.

- دوچرخه ثابت یک نمونه عالی از تمرین کم برخورد
تمرین کم برخورد تمرینی است که برمفاصل فشار وارد نمی‌کند زیرا برخورد به طور قابل توجهی کاهش می‌یابد. تمرین دوچرخه ثابت یک نمونه عالی از تمرین کم برخورد است. دوچرخه سواری در فضای بسته، برخلاف دویدن یا آهسته دویدن، فشار زیادی بر زانوها و مفاصل وارد نمی‌کند. در عوض این تمرین تمام فشار را بر عضلات وارد می‌کند. کلاس‌های دوچرخه ثابت برای افرادی که از درد مزمن مفاصل مانند آرتریت یا نقرس رنج می‌برند مناسب است. از دیگر مزایای دوچرخه ثابت می‌توان به سطح ایمنی بالای آن اشاره کرد. این ورزش برخلاف دوچرخه متحرک بسیار کم خطر است. در هنگام دوچرخه سواری در خیابان امکان برخورد ماشین، موتور، انسان و... به شما وجود دارد. اما دوچرخه ثابت در منزل یا باشگاه قرار دارد و شما با خیال راحت می‌توانید با انجام کارهای دیگر در حین پدال زدن، به ورزش مشغول شوید. از طرفی، با وجود دوچرخه ثابت دیگر نگران دزدیده شدن دوچرخه خود نیستید!

- تمرین با دوچرخه ثابت برابر با خستگی کمتر، نتایج بهتر
کلاس‌های دوچرخه ثابت به افرادی که به باشگاه می‌روند امکان می‌دهد که بدون وارد کردن فشار بیش از حد به خودشان، به بدن‌هایشان شکل دهند. بعضی از افراد هنگامیکه مربی‌شان مانند یک گروهبان باشد بهتر عمل می‌کنند اما بقیه به تقویت مثبت بهتر پاسخ می‌دهند و کلاس دوچرخه ثابت، به تقویت مثبت توجه دارد. در حین پدال زدن با دوچرخه ثابت می توانید کتاب بخوانید و حتی از دیدن برنامه های تلویزیون لذت ببرید. این وسیله به شما این امکان را می‌دهد که بدون اینکه فشار بیش از حدی به بدن خود وارد کنید به فرم دلخواه برسید. اگر در باشگاه زیر نظر مربی تمرین می‌کنید، به دلیل نظارت او سعی شما برای رکاب زدن بیشتر می‌شود و اثرات مثبت در اندام شما زودتر نمایان می‌شود.

در کنار همه مزایای مثبت استفاده از دوچرخه ثابت اما:     

- استفاده از دوچرخه ثابت کالری کمتری نسبت به تردمیل یا اسکی فضایی می سوزاند، زیرا عضلات کمتری از بدن شما در هنگام پدال زدن درگیر می شود. پس از 30 دقیقه تمرین با دوچرخه ثابت تنها 148 کالری و برای همین مدت زمان، 236 کالری از طریق تردمیل سوازنده می شود.

- دوچرخه های ثابت باعث پرورش عضلات بالاتنه نمی شود. این وسیله تنها برای تقویت عضلات پاها و تا حدودی شکم مناسب هستند.

- این وسایل ورزشی برای استفاده ممکن است نیاز به اتصال به پریز برق دارند، بر عکس دوچرخه های معمولی که مصرف انرژی ندارند.

- اگر خود را برای مسابقات حرفه ای دوچرخه سواری آماده می کنید، دوچرخه های ثابت نمی توانند شرایط تمرین شدید در محیطی طبیعی برای مقابله با مقاومت باد، آفتاب، بارش و سطوح ناهموار زمین را فراهم کنند. اگر شما دوچرخه سوار کوهستان هستید، دوچرخه های ثابت شما را برای محیط کوهستانی آماده نمی کنند، زیرا اینها تنها برای حفظ تناسب اندام، آمادگی جسمانی و سلامت عمومی افراد مناسب هستند.

- درست است که استفاده از دوچرخه ثابت باعث افزایش تمرکز در محیط خانه می شوند، ولی لذت پدال زدن در فضاز باز بیشتر است. خستگی را به عنوان یک مانع عمده برای ورزش موثر تشخیص داده می شود. دوچرخه ثابت ممکن است تحریک روانی بالایی را برای ایجاد انگیزه در طولانی مدت فراهم نکند. هنگامی که شما خسته (از لحاظ روانی به دلیل عدم تنوع) هستید، ممکن است وسوسه شوید تمرینتان را کوتاه کنید.

- دوچرخه ثابت تا حدودی باعث تقلب در ورزش واقعی می شود. شما می توانید مقدار مسافت، سرعت و سختی در پدال زدن را به دلخواه خود سفارشی کنید، این چیزی نیست که به آن افتخار کنیم. شما تمام تمرین های خود را می توانید کنترل کنید و این چالشی واقعی نیست. اما هنگامی که در خارج از منزل پدال می زنید، در برابر هر نوع مانعی تجربه و کشف جدیدی بدست می آورید و آمادگی جسمی و ذهنی خود را بالا می برید.

- تمرین با این وسیله برای افرادی که مشکل زانو دارند حتما باید با مشورت و اجازه پزشک انجام شود.

- برای افرادی که آرتروز دارند، مناسب نیست و در صورت نیاز باید به پزشک مراجعه شود.

- برای خانم‌های باردار مناسب نیست، چون به زیر شکم فشار وارد می‌کند و برای جنین خطرناک است.

- برای کسانی که کمردرد‌های مزمن دارند؛ باید طبق برنامه مناسب و زیر نظر پزشک و مربی به اجرای تمرین بپردازند.

دوچرخه ثابت بهتر است یا متحرک؟


در اکثر موراد استفاده از دوچرخه ثابت بیشتر توصیه می شود به خصوص افرادی که وزن بالایی دارند، مبتلایان به پوکی استخوان یا کسانی که دچار مشکلات بینایی یا تعادلی هستند بهتر است از دوچرخه ثابت استفاده کنند. اکثر این افراد نمی توانند از دوچرخه متحرک استفاده کنند زیرا به دلیل مشکلاتی که دارند، ممکن است تعادل خود را از دست بدهند و دچار شکستگی و صدمه های جسمانی شوند. در حالی که دوچرخه ثابت از ثبات بیشتری برخوردار است، تعادل آن ها را حفظ می کند و می توانند از فواید این ورزش بهره ببرند.


برای افرادی که درد جلوی زانو دارند، استفاده از دوچرخه چه ثابت و چه متحرک توصیه نمی شود. البته این موضوع مطلق نیست و با تنظیم زین دوچرخه، به نحوی که زانو زیاد خم نشود، می توان از درد زانو جلوگیری کرد ولی به هر حال به این افراد توصیه می شود به جای دوچرخه سواری، پیاده روی یا شنا انجام دهند. برای استفاده از دوچرخه متحرک فرد باید از لحاظ بینایی، حسی و تعادلی کاملا سالم باشد

دوچرخه ثابت برای چه افرادی مناسب است؟


استفاده از این دوچرخه ها به همه افراد به خصوص افرادی که مشکل تعادل دارند یا مبتلا به صرع هستند یا اختلال بینایی یا مشکلات ارتوپدی پا دارند، توصیه می شود. به دلیل این که افراد تعادل بیشتری روی آن ها دارند و با خطر کمتری مواجه هستند. در ضمن این ورزش برای افرادی که دچار پوکی استخوان هستند، به دلیل این که حین دویدن یا راه رفتن امکان شکستگی در این افراد بسیار است، توصیه می شود؛ به شرط این که زیاد روی فرمان دوچرخه خم نشوند و تنه شان حالت ایستاده و صاف داشته باشد.


افراد دیابتی که دچار زخم پا هستند و راه رفتن طولانی باعث زخم شدن پاهای آنها می شود نیز بهتر است از این دوچرخه ها استفاده کنند. استفاده از این دوچرخه ها برای افرادی که اخیرا روی زانوی خود عمل جراحی انجام داده اند یا خانم های جوانی که مشکل زانو دارند و بیشترین ناراحتی، درگیری مفصل کشکک و استخوان ران است، توصیه نمی شود.


در صورتی که این افراد زاویه پا را با رکاب تنظیم کنند می توانند از این دستگاه استفاده کنند در غیر این صروت بیش از حد خم شدن زانوها باعث تشدید درد می شود. در ضمن هنگام استفاده از این دستگاه بهتر است که دوچرخه متناسب با شرایط فرد تنظیم شود یعنی فاصله زین با زمین و زین تا رکاب ها و زین با فرمان متناسب باشد.


سایز دوچرخه نیز باید مناسب باشد و مهم تر از همه این که دوچرخه های موجود رد سالن های بدنسازی دارای تنظیم مقاومت هستند و افراد تازه کار باید حداقل در یکی دو هفته اول از تنظیم مقاومت خودداری کنند.

  • در هنگام دوچرخه سواری باید به چند نکته مهم توجه داشته باشید :

۱- فاصله و ارتفاع افقی و عمودی زین باید کاملا مناسب باشد زیرا درست نبودن فرم بدن در هنگام ورزش سبب آسیب دیدگی کمر و زانو می گردد .

۲- نوشیدن آب قبل و بعد و حین ورزش الزامی است

۳- در صورت داشتن هرگونه درد در نواحی زانو و کمر و یا هرگونه درد آرتروزی از دوچرخه سواری خودداری کنید

۴ - در ابتدای تمرین ممکن است که در ناحیه عضلانی ( کمر، باسن، شکم، ران، ساق پا ) دچار کوفتگی و درد شوید که با فعالیت به مرور زمان این درد از بین خواهد رفت . ( این درد فقط در اولین روزهای ورزش به سراغ فرد می آید)

۵- در صورت داشتن هرگونه بیماری تنفسی، قلبی – عروقی، دیابت، آرتروز، عفونی قبل از انجام فعالیت با دوچرخه حتما با پزشک خود مشورت کرده و از او راهنمایی های لازم را جهت چگونگی نحوه انجام فعالیت دریافت کنید .

6- شورت ورزشی بالتشک دار و کفش مناسب بپوشید.
7- دستورات آموزشی مربوط به تنظیمات دوچرخه و برنامه ریزی آن را بخوانید.
7- زین دوچرخه را طوری تنظیم کنید که هنگام نشستن بر روی آن ساق پای تان هنگامی که پدال در پایین ترین نقطه خود است، اندکی خم شده باشد.
8- پا زدن را به آهستگی بدون مقاومت یا با دنده پایین شروع کنید.
9- به تدریج دنده و مقاومت را بال ببرید.
10- می توانید حالت بالارفتن از تپه را با بالا بردن مقاومت و «ایستادن» هنگام پا زدن شبیه سازی کنید. به طور مشابهی با برداشت مقاومت و پایین آوردن دنده حالت سرزیرشدن از شیب را بازسازی کنید.
11- برای این که عضلات هامسترینگ (عضلات پشت ران) و عضلات گلوتئال (عضلات باسن) را بیشتر تمرین دهید، می توانید از پدال های بدون تسمه گیرنده استفاده کنید.
12- همیشه پس از ورزش با دوچرخه ثابت خودتان را سرد کنید و تمرین های کششی انجام دهید.

  • ورزش باراسل چیست؟

باراسل یکی از ورزش‌های جدید و تازه‌ای است که هر روز مخاطبان و طرفداران بیشتری پیدا می‌کند. باراسل جزو ورزش‌هایی است که کاملا علمی و جذاب است و بدون داشتن آمادگی کامل بدنی، نمی‌توانید این ورزش را انجام بدهید. برای آشنا شدن با ورزش باراسل، فواید و ویژگی‌های این ورزش، حتما ادامه این مطلب را بخوانید.

  • ورزش باراسل چیست؟

باراسل یک ورزش فرانسوی است که از دو کلمه بارا به معنی میله و سل به معنی زمین تشکیل شده. هدف این ورزش منتقل کردن تمرین‌ها و حرکات باله از حالت ایستاده به روی زمین و حالت افقی است. در حقیقت این ورزش، انجام حرکات باله روی زمین و در حالت نشسته است. حرکات این ورزش از نوع قدرت و کششی بوده  و تاثیر بسیار زیادی روی عضلات نزدیک کننده و دور کننده ران دارد. این تاثیر باعث لاغری شکم، پهلو و پا می‌شود و زیبایی خاصی به اندام‌های پایین تنه بدن می‌دهد.

  • تاریخچه باراسل

باراسل یک ورزش فرانسوی است که در دهه ۶۰ میلادی توسط «بوریس کنیاسف »در پاریس معرفی شد. بوریس کنیاسف یک مربی رقص باله بود که به دلیل پرداخت سنگین مالیات در پاریس، پس از مدتی راهی سوئیس شد و در آنجا ساختمانی قدیمی را برای ادامه فعالیت خود اجاره کرد.

کنیاسف برای آموزش دادن به شاگردان خود مجبور بود یک میله بلند (barre) بر دیوار نصب کند؛ اما به سبب قدیمی بودن ساختمان، انجام این عملیات برای او ممنوع شد. بدین گونه کنیاسف تصمیم گرفت حرکت‌های باله را به‌صورت نشسته و خوابیده به شاگردان خود آموزش دهد.

پس از گذشت زمان، کنیاسف پی برد که استفاده از این روش در انجام حرکت‌های باله علاوه بر اینکه شاگردانش را در وضعیت جسمانی مناسبی قرار می‌دهد، بسیاری از دردهای بدنشان را نیز درمان می‌کند. حتی برخی افراد که از انجام ورزش باله صدمه‌دیده بودند، سریع‌تر بهبود یافتند.

کنیاسف پس از مدتی به پاریس بازگشت و این ورزش را به شاگردان خود آموزش داد. یکی از شاگردانش به نام آنیتا کریستینا (Anita Kristina)  به‌طور گسترده تدریس ورزش باراسل را ادامه داد تا بیشتر مردم با اثرات معجزه‌آسای آن آشنا شوند.

  • فواید باراسل

باراسل فواید زیادی در جهت تناسب اندام، لاغری و چربی سوزی دارد. با هر جلسه از این ورزش می‌توانید بین ۶۰۰ تا ۷۰۰ کالری بسوزانید. توجه داشته باشید که اکثر این چربی سوزی در ناحیه مرکزی بدن مانند شکم، پهلوها و ران انجام می‌شود و باعث کاهش سایز شما می‌شود. علاوه بر این کمک به ضربان قلب با هدف سلامتی قلب و عروق و همین‌طور جلوگیری از پوکی استخوان و ایجاد آرامش از دیگر فواید ورزش باراسل است.علاوه بر تمام این‌ها ورزش باراوسل می‌تواند جایگزین بسیار خوبی برای فیزیوتراپی هم باشد. انجام ورزش باراوسل می‌تواند درد را در برخی از نواحی بدن از بین ببرد. نواحی که این ورزش می‌تواند به کاهش درد آن کمک کن شامل شانه، گردن، کمر، زانو و ستون فقرات است.

 

ورزش باراسل در خانه

 

کسانی که به دنبال تناسب اندام در خانه هستند، می‌توانند روی ورزش باراسل حساب ویژه‌ای باز کنند. انجام ورزش باراسل در خانه به راحتی امکان پذیر است. به شرطی که شما با اصول آن آشنا باشید و تکنیک‌های این ورزش را قبلا یاد گرفته باشید. انجام ورزش باراسل در خانه می‌تواند آناتومی بدن شما را جذاب‌تر کند. با انجام این ورزش می‌توانید علاوه بر تسکین دردهای عضلانی، حالات بد بدن خود را تصحیح کنید.

اصطلاحات ورزش باراسل

هر ورزشی اصطلاحات مخصوص به خود را دارد. ورزش باراسل هم به همین صورت است. شما اگر قصد دارید این ورزش را در خانه انجام دهید، حتما باید با اصطلاحات ورزش باراسل آشنا باشید. در این بخش قصد دارید شما را بخش مهمی از اصطلاحات ورزش باراسل آشنا کنیم.

Passé :در اجرای صحیح حرکت پسته باید زانو ها کاملاً به پهلو و به سمت بیرون چرخش داشته باشد.

:Plié در این حرکت زانوها خم و پاها در حالت پوینت و پشت و کمر باید کاملا صاف باشد.

:Battement در این حرکت پا به صورت کاملا منقبض و کشیده هستند. این حرکت باید بدون خم شدن زانوهایتان انجام شود. پاها باید از جهت استخوان لگن به بالا و پایین حرکت کنند.

 :Flex point این اصطلاح ورزش باراسل مربوط به انگشت‌ها و روی پاها و مچ پا می‌شود. به ترتیبی که در حالت فلکس روی پا با ساق پا زاویه ۹۰ درجه می‌سازند و در حالت پوینت دقیقا تلاش می‌کنیم تا با کشیدن انگشتان پا به جلو این زاویه را به صفر برسانیم.

  • زیبایی حرکات باراسل

حرکات باراسل به زیبایی حرکت‌های باله است. زیبایی حرکات و تمرین‌های باراسل یکی از ویژگی‌هایی است که منجر به انگیزه‌بخشی به ورزشکاران می‌شود. به هم پیوستگی و طراحی حرکات به هم متصل شونده محموعه زیبایی از حرکات ورزشی را می‌سازد که انگیزه‌های ورزشی را افزایش داده و همزمان به خلق زیبایی نیز منجر می‌شود

  • تاثیر ورزش باراسل بر عضلات و عملکرد بدن

باراسل  این ورزش، ریتمی، قدرتی، استقامتی و کششی بوده که به حفظ تناسب‌اندام، کاهش سایز و هماهنگی اعصاب و عضله کمک می‌کند.. باراسل به صورت مداوم بر روی عضلات نزدیک شونده و دور شونده ران ها کار می کند.قطعاً داشتن بدنی کشیده، کمری باریک و پاهایی خوش فرم و جذاب رویای همه زنان است. باید بگویم که با باراسل  به این رویا خواهید رسید. باراسل به شما یاد می دهد که با کنترل تنفس، دم و بازدم و همچنین تمرکز بر روی ناحیه میانی بدنتان درک صحیح و درستی از بدن و مکانیسم‌های آن پیدا کنیدبیشترین تاثیر باراسل بر روی شکم پهلو ها و ران ها می باشد. تمرینات باراسل باعث افزایش سوخت و ساز بدن و در نتیجه کاهش سایز٬ کاهش وزن ٬ تناسب اندام ٬ صاف شدن ستون فقرات و افزایش انعطاف پذیری بدن می‌شود. به علاوه چون باراسل ورزش قدرتی و سنگین است مانع از افتادگی و شل شدن عضلات شما می گردد.شما می توانید با باراسل عضلاتی کشیده و ماهیچه هایی خوش فرم و زیبا داشته باشید. جلسه‌های تمرینی ورزش باراسل 45 تا 60 دقیقه است. افرادی که حداقل 6 ماه این ورزش را انجام داده‌اند، دارای تناسب‌اندام فوق‌العاده‌ای هستند.

  • رابطه عضلات با باراسل چیست؟

باراسل ورزشی‌ است بسیار قدرتی کششی و استقامتی.باراسل به صورت مداوم بر روی عضلات نزدیک شونده و دور شونده ران ها کار می کند.تمام حرکات در ورزش باراسل به صورت گروهی و هماهنگ  انجام می شنود.همراهی این ورزش با موزیک های زیبای فرانسوی جذابیت باراسل را دوچندان می کند.قطعاً داشتن بدنی کشیده، کمری باریک و پاهایی خوش فرم و جذاب رویای همه زنان است.باید بگویم که با باراسل  به این رویا خواهید رسید .باراسل به شما یاد می دهد که با کنترل تنفس ، دم و بازدم و همچنین تمرکز بر روی ناحیه میانی بدنتان درک صحیح و درستی از بدن و مکانیسم‌های آن پیدا کنید.

  • مزایای ورزش باراسل

- افزایش ضربان قلب

- تناسب‌اندام و کاهش سایز

- ایجاد آرامش

- جلوگیری از پوکی استخوان و دردهای مفصلی

- تقویت عضلات

- افزایش هماهنگی عصبی و عضلانی

- چربی سوزی در نواحی مختلف بدن از جمله شکم، پهلو و ران

- رفع پادرد

- رفع گودی کمر و صاف شدن پشت

  • نقطه قوت باراسل چیست؟

در باراسل به دلیل اینکه همه حرکات بر روی زمین انجام می‌شود دیگر مشکل تعادل نخواهید داشت.در نتیجه می توانید تمام تمرکز خود را روی هماهنگی بدن و عضلات خود بگذارید بدون اینکه نگران برهم خوردن تعادل تان باشید.

  • رابطه فیزیوتراپی با باراسل چیست؟

در واقع چون همه حرکات باراسل به صورت خوابیده انجام می‌شود و چرخش ناهنجار تنه اتفاق نمی افتد در بسیاری از موارد باراسل توانسته جایگزین مناسبی برای فیزیوتراپی باشد .
افرادی که مشکل خاصی داشته‌اند با انجام حرکات باراسل توانسته اند بهبود پیدا کنند و پس از مدتی متوجه کاهش درد در ناحیه گردن- ستون فقرات- زانو و مفاصل خود شده‌اند.اگر مایلید بدانید تأثیر باراسل چیست باید بگویم بیشترین تاثیر باراسل بر روی شکم پهلو ها و ران ها می باشد .تمرینات باراسل باعث افزایش سوخت و ساز بدن و در نتیجه کاهش سایز-کاهش وزن - تناسب اندام - صاف شدن ستون فقرات و افزایش انعطاف پذیری بدن می‌شود .به علاوه چون باراسل ورزش قدرتی و سنگین است مانع از افتادگی و شل شدن عضلات شما می گردد .شما می توانید با باراسل عضلاتی کشیده و ماهیچه هایی خوش فرم و زیبا داشته باشید.کسانی که به دنبال راهی برای لاغر شدن و آب کردن چربی های شان می گردند با باراسل به هدفشان می رسند.اگر می خواهید بطور خلاصه بدانید باراسل چیست ؟
در یک جمله می‌توان گفت :”باراسل یعنی خداحافظی با چربی ها و داشتن بدنی کشیده و زیبا مثل بالرین ها.”

ferdowsi_sport@

ثبت نام در مسابقات ورزشی

ثبت نام قهرمانان ورزشی

تمرینات ویژه پنجمین المپیاد همگانی